ذورحمة. [ رَ م َ ] (ع ص مرکب ) صاحب بخشایش : فقل ربّکم ذورحمة واسعة. (قرآن 6 / 147)؛ پس بگو پروردگار شما صاحب بخشایش است وسعت دهنده . (تفسیر ابوالفتوح ج 2 ص 345). و رجوع به صفحه ٔ 350 همان جلد شود.
ذورحمه
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر:
ذورحمة. [ رَ م َ ] (ع ص مرکب ) صاحب بخشایش : فقل ربّکم ذورحمة واسعة. (قرآن 6 / 147)؛ پس بگو پروردگار شما صاحب بخشایش است وسعت دهنده . (تفسیر ابوالفتوح ج 2 ص 345). و رجوع به صفحه ٔ 350 همان جلد شود.