رازسهریه . [ س ِ ی َ ] (اِ مرکب ) ظاهر مصحف رازدبیریه است و آن بگفته ٔ ابن الندیم بنقل از ابن المقفع از خطوط سبعه ٔ ایران قدیم بوده است که ملوک اسرار خویش مینوشتند و عدد حروف و اصوات آن چهل بوده است و درآن هیچ لغتی از نبطیه نبوده است . (الفهرست ابن الندیم چ مصر ص 21). رجوع به رازدبیره و رازدبیریه شود.
رازسهریه
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: