رکعه

رکعة. [ رُ / رَ ع َ ] (ع اِ) مغاک .ج ، رُکع. (منتهی الارب ). (به ضم و در محاوره به فتح ). مغاک در زمین . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

رکعة. [ رَ ع َ ] (ع اِ)مرة از رَکَعَ. (از المنجد). || رَکعَت . (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء). رجوع به رکعت شود.