روذدشتی . [ ذَ دَ ] (ص نسبی ) نسبت است به دیهی از دیههای اصفهان که آنرا روذدشت گویند و گمان می رود که این همان دیهی است که رویدشت گفته میشود. (از لباب الانساب ).

روذدشتی . [ ذَ دَ ] (ص نسبی ) نسبت است به دیهی از دیههای اصفهان که آنرا روذدشت گویند و گمان می رود که این همان دیهی است که رویدشت گفته میشود. (از لباب الانساب ).

لغت نامه دهخدا

روذدشتی . [ ذَ دَ ](اِخ ) محمدبن احمدبن سارةبن جعفر روذدشتی اصفهانی مکنی به ابوعبداﷲ، وی در بغداد سکونت گزید و از ابوسعد مالینی و محمدبن محمدبن مخلد عطار و دیگران استماع حدیث کرد و ابوبکر انصاری از وی روایت کند. وی بسال 464 هَ .ق . درگذشت . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).

روذدشتی . [ ذَ دَ ](اِخ ) محمدبن احمدبن سارةبن جعفر روذدشتی اصفهانی مکنی به ابوعبداﷲ، وی در بغداد سکونت گزید و از ابوسعد مالینی و محمدبن محمدبن مخلد عطار و دیگران استماع حدیث کرد و ابوبکر انصاری از وی روایت کند. وی بسال 464 هَ .ق . درگذشت . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).