ز پای اندرافتاده

ز پای اندرافتاده . [ زِ اَ دَ اُ دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) زبون شده . عاجزگشته . از پای درآمده ، در اثر رنج بیماری ، پیری و مانند آن :
من آنم ز پای اندرافتاده پیر
خدایا بفضل توام دست گیر.

سعدی (بوستان ).

رجوع به از پای اندرافتاده شود.