زایرنواز. [ ی ِ ن َ ] (نف مرکب ) زائرنواز. آنکه سائلان ، شاعران و کسانی را که بقصد زیارت او روند بنوازد و گرامی دارد : خدایگان خردپرور مروت ورزبلندهمت و زایرنواز و حرمت دان .فرخی .