کلمه جو
صفحه اصلی

شاددلی

لغت نامه دهخدا

شاددلی . [ دِ ] (حامص مرکب ) شاددل بودن :
خار غم در ره پس شاددلی ممکن نیست
کاژدها حاصر و من گنج گهر باز کنم .

خاقانی .


رجوع به شاد دل شود.


کلمات دیگر: