کلمه جو
صفحه اصلی

ضنه

لغت نامه دهخدا

ضنة. [ ض ِن ْ ن َ ] (اِخ ) ابن عبدبن کثیربن عذرة قضاعی از قحطان . جدی جاهلی است . و منازل فرزندان وی بشام بوده است . (الاعلام زرکلی ج 2 ص 440).


ضنة. [ ض ِن ْ ن َ ] (اِخ ) نام پنج قبیله است : ضنةبن سعد در قضاعة و ضنةبن عبداﷲ درعذرة و ضنةبن حلاّف در اسد و ضنةبن خزیمة و ضنةبن العاص در ازد و ضنةبن عبداﷲ در نُمیر. (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: