طلوه

طلوة. [ طِل ْ وَ ] (ع اِ) بچه ٔ بهائم . (منتهی الارب ).

طلوة. [ طُل ْ وَ ] (ع اِ) لغتی است در طُلیة. سپیدی صبح . || گردن . (منتهی الارب ).