عمادالدین کرمانی

عمادالدین کرمانی . [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ک ِ ] (اِخ ) (خواجه ...) محمود کرمانی ، ملقب به عمادالدین . وزیر «اخی جوق » در آذربایجان . چون «جانی بیک خان » درگذشت پسرش «بیردی بیک خان » که حاکم آذربایجان بود به تختگاه پدر روانه شد. در این بین شخصی «اخی جوق » نام به مدد جمعی از امرای ملک اشرف بن تیمور تاش بن امیر چوپان (که به دست جانی بیک خان به قتل رسیده بود)، بر آذربایجان استیلا یافت و منصب وزارت خود را به این خواجه عمادالدین محمود کرمانی و امیر ابوبکربن خواجه علیشاه جیلانی داد. اما چندی بعددر سال 759 هَ . ق . سلطان اویس بن امیر شیخ حسن بزرگ از بغداد لشکر کشیده اخی جوق را منهزم ساخت در نتیجه وزارت این دو تن نیز به نهایت رسید. (از دستور الوزراء خوندمیر ص 337) (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 237).

عمادالدین کرمانی . [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ک ِ ] (اِخ ) (خواجه ...). نام او علی و لقبش عمادالدین و تخلصش عماد و شهرتش عماد فقیه است . وی از مشایخ عرفا و شعرای کرمان در قرن هشتم هَ . ق . و معاصر خواجه حافظ شیرازی و امیر مبارزالدین و شاه شجاع بود. و این دو پادشاه نسبت به او اخلاص می ورزیدند. عماد فقیه در کرمان زاویه و خانقاهی داشت و با مقام فقاهت به سرودن اشعار می پرداخت . و بیشتر اشعاری که از او باقیست غزل می باشد. وی در سال 772یا 773 هَ . ق . در کرمان درگذشت و در خانقاه خود دفن شد. او را علاوه بر غزلیات ، پنج مثنوی است که مشهورترین آنها یکی «محبت نامه ٔ بیدلان » و دیگری «مونس الابرار» و سه دیگر «محبت نامه » است . و یک نسخه از دیوان او که در حیات خودش در سال 763 هَ . ق . با خط نسخ نوشته شده به شماره ٔ «182» در کتابخانه ٔ مدرسه ٔ سپهسالار موجود است . (از ریحانة الادب ج 3 ص 129 از قاموس الاعلام ج 5 ص 3206) (از تاریخ مغول عباس اقبال ص 552). و نیز رجوع به مآخذ ذیل شود: حبیب السیر چ کتابخانه ٔ خیام ج 3 ص 315 و 520. الذریعه ٔ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 766. امتحان الفضلاء ج 1 ص 319. آتشکده ٔ آذر ص 120. رجال حبیب السیر ص 83. نتایج الافکار ص 465. تذکره ٔ حسینی ص 207. زندگی عماد فقیه تألیف ناظرزاده ٔ کرمانی .