عمیه

عمیة. [ ع َ می ی َ ] (ع ص ) مؤنث عَمی . زن کور. (از ناظم الاطباء). || (اِمص ) گمراهی و ستیهیدگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). گمراهی و لجاجت . (از اقرب الموارد): فیهم عمیتهم ؛ أی جهلم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عُمیَّة. رجوع به عمیة شود.

عمیة. [ ع َ ی َ ] (ع ص ) مؤنث عَم (عمی ): امراءة عمیةالقلب ؛ ای جاهلة. (از منتهی الارب ). زن کور و نابینا و جاهل . (ناظم الاطباء).

عمیة. [ ع َم ْ ی َ ] (ع اِمص ) برگزیدگی . اسم است از اعتماء. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). برگزیدگی و انتخاب و اختیار. (ناظم الاطباء).

عمیة. [ ع ِم ْ می ی َ / ع ُم ْ می ی َ ] (ع اِمص ) بزرگ منشی یا گمراهی مثل جنگ تعصب و اهواء. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کبر و بزرگ منشی . و گمراهی مانند جنگ تعصب . (ناظم الاطباء). تکبر یا گمراهی . (از اقرب الموارد).

عمیة. [ ع ُ می ی َ ] (ع اِمص ) گمراهی و ستیهیدگی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به عَمیّة شود.