فروخفته . [ ف ُ خ ُ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) کوه کوچک . تپه . (ناظم الاطباء).
فروخفته
لغت نامه دهخدا
فروخفته . [ ف ُ خ ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) فسرده شده و بسته شده و منجمدگشته . (ناظم الاطباء).
دانشنامه عمومی
خاموش،خاموش شده،ساکت
کلمات دیگر:
فروخفته . [ ف ُ خ ُ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) کوه کوچک . تپه . (ناظم الاطباء).
فروخفته . [ ف ُ خ ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) فسرده شده و بسته شده و منجمدگشته . (ناظم الاطباء).
خاموش،خاموش شده،ساکت