فظاظه

فظاظة. [ ف َ ظَ ] (ع مص ) درشتخوی گردیدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فظاظ. رجوع به فظاظ و فظظ شود.

فظاظة. [ ف ُ ظَ ] (ع اِ) پاره ای از آب نر. || پاره ای از هر چیزی . (منتهی الارب ). قطعة. (اقرب الموارد).