کار در پا افکندن و انداختن

کار در پا افکندن و انداختن . [ دَ اَ ک َ دَ وَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از سخت و دشوار گردانیدن کار. (آنندراج ) :
مینداز در پای کار کسی
که افتدکه در پایش افتی بسی .

سعدی (از آنندراج ).

چو دل در زلف توبسته ست حافظ
بدینسان کار او در پا میفکن .

حافظ (از آنندراج ).