کمان آور

کمان آور. [ ک َ وَ ] (نف مرکب ) کماندار و کمانکش و تیرانداز. (ناظم الاطباء). کمانور :
فرستش تو بر تخت و آرام گیر
بسان کمان آوری راست تیر.

فردوسی .

و رجوع به کمانور و کماندار شود.