گروکرده . [ گ ِ رَ / رُو ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) رهین . (دهار). به رهن داده . به گرو نهاده . رجوع به گرو و گرو کردن شود.
گروکرده
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر:
گروکرده . [ گ ِ رَ / رُو ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) رهین . (دهار). به رهن داده . به گرو نهاده . رجوع به گرو و گرو کردن شود.