مأزم

مأزم . [ م َءْ زِ ] (اِخ ) تنگنایی میان مزدلفه و عرفه . مأزمان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به مأزمان در معجم البلدان شود.

مأزم . [ م َءْ زِ ] (اِخ ) نام تنگنایی که میان مکه و منی است . مأزمان . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).

مأزم . [ م َءْ زِ ] (ع اِ) زمین تنگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، مآزم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || فرج تنگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). شرم زن که تنگ باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || عیش تنگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || حربگاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رزمگاه . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || راه تنگ مابین دو کوه . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).