محوکرده

محوکرده . [ م َح ْوْ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) بسترده . پاک کرده . ازمیان برده :
ور تو خواهی از اجری امسال
آوری خط محوکرده ٔ پار.

خاقانی .

|| نابود و نیست کرده .