میانرود
لغت نامه دهخدا
میانرود. (اِخ ) دهی است از دهستان گلیجان شهرستان شهسوار، واقع در 9 هزارگزی جنوب باختری شهسوار با 156 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ گرگرود و سلیمان رود و راه آن مالرو است . بنای زیارتگاه قدیمی دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
میانرود. (اِخ ) دهی است از دهستان سه هزار شهرستان شهسوار، واقع در یک هزارگزی جنوب شهسوار آب آن ازچشمه و راه آن مالرو و صعب العبور است . در چهارهزارگزی آن چشمه ٔ معروفی است به نام شلف که آب معدنی گازداری دارد و برای امراض ریوی مفید است و مردم تنکابن بدانجا می روند. قله ٔ کوه معروف به تخت سلیمان در 8هزارگزی این ده است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
کلمات دیگر: