قله بسیار برجسته

قلهٔ بسیار برجسته (به انگلیسی: ultra prominent peak) به کوهی گفته می شود که برآمدگی نسبی آن ۱٬۵۰۰ متر (۴٬۹۲۱ پا) یا بیشتر باشد. شمار چنین قله هایی در جهان چیزی نزدیک به ۱٬۵۱۵ قله است. برخی از آنها همچون کوه اورست، آکونکاگوا، و مک کینلی (سه قلهٔ دارای بیشترین برآمدگی نسبی) کوه هایی نام آشنا، و برخی دیگر از این کوه ها بسیار گمنام تر هستند. همچنین برخی از کوه های نامدار جهان، مانند ماترهورن و ایگر، در ردیف قله های بسیار برجسته جای نمی گیرند، چرا که این کوه ها با گذرگاه های بلندی به کوه های بلندتر از خودشان پیوسته اند و در نتیجه برآمدگی نسبی شان چندان زیاد نیست.
ارتفاع نسبی
عبارت «بسیار برجسته» در این مفهوم را نخستین بار استفان فرای زمین شناس آمریکایی در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی و در پژوهش های خود دربارهٔ برآمدگی نسبی قله های ایالت واشینگتن به کار گرفت. او عبارت «کوه بسیار بزرگ» (به انگلیسی: ultra major mountain) را برای اشاره به قله هایی با برآمدگی نسبی بیش از ۵٬۰۰۰ پا (۱٬۵۲۴ متر) به کار برد.
هم اینک ۱٬۵۱۵ قلهٔ بسیار برجسته در سراسر جهان شناخته شده است: ۶۳۷ تا در آسیا، ۳۵۵ در آمریکای شمالی، ۲۰۹ در آمریکای جنوبی، ۱۱۹ در اروپا (قفقاز نیز جزو اروپا به شمار آمده)، ۸۴ در آفریقا، ۶۹ در استرالیا، و ۳۹ تا در جنوبگان.