گاسترکتومی استینی

گاسترکتومی آستینی. معده برداری آستینی (به انگلیسی: sleeve gastrectomy) یکی از انواع روش های جراحی چاقی محسوب می شود که در آن قسمت بزرگی از معده (حدود ۸۵٪) توسط لاپاروسکوپ خارج می گردد و قسمت باقی مانده همانند یک لوله است و حجم کمی دارد، در نتیجه کاهش حجم معده سبب جلوگیری از پرخوری فرد و سبب کاهش وزن وی می گردد.
افرادی که دارای BMI (شاخص تودهٔ بدنی) ۳۵ تا ۴۰ هستند و مشکل اصلی آن ها احساس گرسنگی مکرر می باشد.
افرادیکه BMI خیلی بالایی دارند (بین ۵۰ تا ۶۰) برای رسیدن به وزن مناسب باید عمل دو مرحله ای داشته باشند، پس از مرحلهٔ اول (عمل آستین) که کاهش وزن قابل توجهی در این بیماران ایجاد شد و BMI آن ها به زیر ۵۰ رسید مرحله دوم که سوئیچ دوازدهه است، انجام می پذیرد.
افرادی که بیماری های زمینه ای نظیر آنمی، کرون و آسم شدید دارند یا بیمارانی که از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده می کنند به دلیل آنکه مستعد زخم های حاشیه آناستوموز (محل اتصال) هستند، بجای آنکه تحت عمل بای پس معده قرارگیرند، بهتر است گاسترکتومی آستینی شوند.
بیمارانی که مایل به داشتن جسم خارجی مانند حلقه نیستند و از مراجعات مکرر برای تنظیم حلقه پرهیز دارند.
این عمل جراحی با انجام گاسترکتومی بطور عمودی از فاصله ۲–۳ سانتی متری دریچه پیلور شروع شده و تا زاویه هیس می رسد. در این روش جراحی که به طریق لاپاروسکوپی صورت می گیرد قسمت عمده سمت چپ معده بیمار برداشته می شود و معده به شکل لوله باریکی باقی می ماند. در این روش ۸۵ درصد معده بطور عمودی به کمک استاپلر های خطی یا آندواستاپلر برداشته می شود. شاخه های عصب واگ که از انحنای کوچک وارد معده می شوند حفظ می گردد؛ بنابراین عملکرد دریچه پیلور و حرکات پریستالسیسم معده به قوت خود باقی می ماند و بدون آنکه آناستوموزی (اتصال) بین روده باریک و معده انجام شود و تنها با کاهش حجم معده که مسئول انباشته شدن غذا است اشتها کاهش می یابد. از این بخش از معده که برداشته می شود هورمونی به نام گرلین (Gherelin) ترشح می شود که مسئول ایجاد گرسنگی و اشتها است و در غیاب آن احساس سیری و بی اشتهایی برای فرد حاصل می شود.در این روش بیمار پس از ۶ ماه نصف اضافه وزن خود را از دست داده و ظرف ۲ سال به وزن نرمال می رسد.