لا کامپانلا

لاکامپانِلا (به ایتالیایی La Campanella) به معنی زنگ کوچک است و نامی است که فرانتس لیست به موومان سوم از ویولن کنسرتوی شمارهٔ ۲ نیکولو پاگانینی، ویولن نواز استثنایی، ایتالیایی داد. وجه تسمیهٔ آن این است که صدای یک زنگ کوچک در سراسر قطعه به گوش می رسد و با ویولن همراهی می کند.
لیست بر اساس این قطعه اتود لاکامپانلای خود را در سُل دیز مینور برای پیانو نوشت و در آن به دو تکنیک پرش دست و نیز تریل برای انگشتان ضعیفتر به طرز اساسی می پردازد.
این اتود سومین اتود از اتودهای شش گانهٔ پاگانینی است. مانند سایر اتودهای شش گانه دو نسخه دارد که نسخهٔ اول سال ۱۸۳۸ انتشار یافت و نسخهٔ دوم سال ۱۸۵۱. نیز همچون دیگر اتودهای شش گانه نواختن نسخهٔ نخست از نسخهٔ دوم دشوارتر است. به طور کلی این قطعه حتی نسخهٔ دوم آن از قطعات دشوار و (ویرچوئوسیک) پیانو به حساب می آید و بعضاً به عنوان آنکور در رسیتالها به کار می رود.
Grandes Études de Paganini (S141), LisztWorks.com (انگلیسی) *