لاپیلی (به انگلیسی: Lapilli) یک اصطلاح طبقه بندی اندازه برای تفرا (به انگلیسی: tephra) است، ماده ای است که طی فوران آتشفشان از هوا می افتد یا در برخی از اثرات شهاب سنگ ها یافت می شود. با تعریف محدودهٔ سنگ های آتشفشانی، قطر لاپیلی از ۲ میلی متر تا ۶۴ میلی متر است. ذرات آذر آواری بزرگتر از ۶۴ میلی متر را بمب آتشفشانی گویند که به صورت بلوک های آتشفشانی شناخته شده هستند. مواد آذر آواری کوچکتر از ۲ میلی متر را خاکستر آتشفشانی گویند.
لاپیلی ها کروی هستند و شکل آنها همانند دکمه، دمبل یا شکل قطرات اشک است که گویای این است که مواد مذاب و گدازه نیمه مذاب خارج شده از فوران آتشفشان در حال سقوط به زمین بوده اند که به این شکل درآمده اند.این گرانول ها برافزایشی هستند اما در نتیجه مستقیم خنک شدن ماده مذاب در طی پرواز هوایی خود به وجود آمده اند.توف های لاپیلی یک فرم بسیار رایج از سنگ های آتشفشانی ریولیتی، آندزیتی و داسیتی هستند که جزو فوران های آذر آواری محسوب می شوند. در اینجا، لایه های ضخیم سنگ های آتشفشانی را می توان در افزایش فوران بازال به شمار آورد.اکثر توف های آتشفشانی که در حوزه های باستان قرار می گیرند به وسیلهٔ تجمع مواد مذاب و جوش سنگ های آتشفشانی نیمه مذاب تشکیل شده اند که امروزه به عنوان توف جوش داده شده شناخته می شود.
گرمای حاصل از شمع های آتشفشانی تازه تشکیل شده دلیلی است برای نیمه مذاب بودن مواد مذابی که موجب صاف شدن و جوش داده شدن آنها بهم می شود.بافت توف هایی که بهم جوش خورده اند از هم متمایز هستند، که شامل لاپیلی های مسطح، بلوک و بمب های مسطح شده به اشکال مدور با لایه بندی هایی موازی می شوند. این سنگ ها کاملاً سفت و سخت وکاملا بهم جوش خورده اند و تثبیت شده اند و به راحتی ساییده نمی شوند.
توپ های گرد شده تفرا، اگر از ذرات خاکستر آتشفشانی تشکیل شده باشند لاپیلی های برافزایشی نامیده می شوند. لاپیلی های برافزایشی در اثر فوران های آتشفشانی به وجود آمده اند ویا توسط ابرهایی با رطوبت یا توسط نیروهای الکترواستاتیک تشکیل شده اند. خاکستر آتشفشانی، هسته لاپیلی ها را تشکیل می دهد. سنگ های آتشفشانی برافزایشی شبیه سنگ های آتشفشانی hailston هستند که با افزایش لایه های متحدالمرکز در اطراف هسته مرکزی به وجود می آیند.این بافت را نباید با بافت spherulitic و axiolitic اشتباه گرفت.
لاپیلی ها کروی هستند و شکل آنها همانند دکمه، دمبل یا شکل قطرات اشک است که گویای این است که مواد مذاب و گدازه نیمه مذاب خارج شده از فوران آتشفشان در حال سقوط به زمین بوده اند که به این شکل درآمده اند.این گرانول ها برافزایشی هستند اما در نتیجه مستقیم خنک شدن ماده مذاب در طی پرواز هوایی خود به وجود آمده اند.توف های لاپیلی یک فرم بسیار رایج از سنگ های آتشفشانی ریولیتی، آندزیتی و داسیتی هستند که جزو فوران های آذر آواری محسوب می شوند. در اینجا، لایه های ضخیم سنگ های آتشفشانی را می توان در افزایش فوران بازال به شمار آورد.اکثر توف های آتشفشانی که در حوزه های باستان قرار می گیرند به وسیلهٔ تجمع مواد مذاب و جوش سنگ های آتشفشانی نیمه مذاب تشکیل شده اند که امروزه به عنوان توف جوش داده شده شناخته می شود.
گرمای حاصل از شمع های آتشفشانی تازه تشکیل شده دلیلی است برای نیمه مذاب بودن مواد مذابی که موجب صاف شدن و جوش داده شدن آنها بهم می شود.بافت توف هایی که بهم جوش خورده اند از هم متمایز هستند، که شامل لاپیلی های مسطح، بلوک و بمب های مسطح شده به اشکال مدور با لایه بندی هایی موازی می شوند. این سنگ ها کاملاً سفت و سخت وکاملا بهم جوش خورده اند و تثبیت شده اند و به راحتی ساییده نمی شوند.
توپ های گرد شده تفرا، اگر از ذرات خاکستر آتشفشانی تشکیل شده باشند لاپیلی های برافزایشی نامیده می شوند. لاپیلی های برافزایشی در اثر فوران های آتشفشانی به وجود آمده اند ویا توسط ابرهایی با رطوبت یا توسط نیروهای الکترواستاتیک تشکیل شده اند. خاکستر آتشفشانی، هسته لاپیلی ها را تشکیل می دهد. سنگ های آتشفشانی برافزایشی شبیه سنگ های آتشفشانی hailston هستند که با افزایش لایه های متحدالمرکز در اطراف هسته مرکزی به وجود می آیند.این بافت را نباید با بافت spherulitic و axiolitic اشتباه گرفت.
wiki: لاپیلی