گردشگری پزشکی در ایران

در ایران، متولیان گردشگری پزشکی شامل سه نهاد: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، وزارت بهداشت و درمان و وزارت امور خارجه می شود. توسعه و گسترش توریسم پزشکی نیازمند همیاری و همکاری بیشتری (در مقایسه با سایر کشورها) است که تاکنون این هماهنگی به شکل کاملی وجود نداشته.طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، تا سال ۲۰۱۱ میلادی، سالیانه ۵۰ میلیاد دلار از طریق توریسم پزشکی عاید کشورهای مقصد شد. در مورد ایران نیز اعتقاد بر این است که ایران توانایی جذب سالیانه حدود یک میلیون توریست پزشکی را دارد که این مقدار برابر با درآمدی معادل ۷ میلیارد دلار برای کشور خواهد بود.
وزارت بهداشت و درمان در این زمینه برنامه هایی برای آینده دارد. از جمله این برنامه ها می توان به تلاش برای جذب بیماران بین المللی، فراهم شدن مقدمات ورود آنها به کشور و نظارت دقیق بر مراکز درمانی از جزئیات این برنامه ها بود. در این طرح بیمارستان های درجه یک کشور به عنوان مراکز درمانی معرفی می شدند و نظارت دقیقی بر عملکرد آنها صورت می گرفت. همچنین طرح ارائه ویزای درمانی (یا ویزای سلامت) به اتباع دیگر کشورها جهت تسهیل ورود آنها به کشور، به وزارت امور خارجه مطرح شد که با اینکه مورد تأیید هر دو نهاد بود، ولی تاکنون اجرایی نشده است.
قیمت: شاید مهم ترین مزیت ایران در گردشگری پزشکی، ارزان بودن خدمات به نسبت دیگر کشورها، خصوصاً کشورهای اروپایی و آمریکاست. در حال حاضر هند پیشرو در اراعه ارزان ترین خدمات است که با ورود ایران به توریسم پزشکی و با توجه به امکانات و فرهنگ بهتر ایرانی ها و البته جاذبه های توریستی بسیار بیشتر، توانایی جذب توریست های بیشتری نسبت به هند وجود دارد.
آب درمانی: جاذبهٔ مهم دیگر ایران، آب درمانی است که در توریسم سلامت بسیار مورد توجه است. طبق آمارها حدود ۴۵ میلیون گردشگر در جهان از آب درمانی برای معالجه خود استفاده می کنند که ایران با دارا بودن بیش از ۱۰۰۰ چشمه آب معدنی شناخته شده توانایی جذب سهم بالایی در این قسمت را دارد.