قژ

موی ژولیده و نامرتب

قژ یعنی موی سر

یکی ازون واژه هایی که با وجود اهمیتش، در زبانهای فارسی و انگلیسی هیچ واژه تخصصی نداره ( موی سر ) هست و این خیلی عجیبه.
در حالیکه مژه، ابرو، سیبیل، ریش، هرکدام بطور مخصوص برای موی یک قسمت از صورت هستند اما برای موی سر هیچ واژه ای نداریم.
گیسو فقط برای موی بلند زنانه هست و به معنای موی سر نیست.
در زبان کوردی قژ برای موی سر بکار میره و البته چندین واژه در زبان کوردی برای حالتهای مختلف مو هست مثلا:

بسک:موی زیبای زنانه که توی صورت آمده باشد bsk
پرچ:موی آشفته در اطراف و پشت سر معمولا مخصوص دراویش prch
پلکه: گیسوی بافته شده دختر palka
خیاته: دسته ای از موی نرم دخترانه که ناخوداگاه بر پیشانی آمده باشد khayata

چرا نمیشه برای پر کردن جاهای خالی از زبانهای ایرانی برداشت کرد؟
کاش تلویزیون برای تقویت زبان پارسی روی این موضوعات کار میکرد.

در روستاهای شمال شرقی فارس شهرستان سرچهان به ادرار ، قژ می گویند.

قژ در روستای اسطلخ کوه یعنی موی ژولیده و نامرتب

در کوری "موی سر "را قژ گویند ( ghzh )
قژ لول:مو فر فری ( ghzh lool )

کژ یا قژ باعلامت فتحه بر روی حرف قاف در زبان کهن لکی بمعنی پارچه حریر و نازک است، ، اگر حرف قاف کسره بگیرد معنی موی سر میگیرد، و گر ضمه بگیرد بمعنی رنگ سیاه تند هست