جهان افرین

اسم: جهان آفرین (دختر، پسر) (فارسی) (تلفظ: j.-āfarin) (فارسی: جهان ‌آفرين) (انگلیسی: jahan-afarin)
معنی: ترکیب دو اسم جهان و آفرین ( دنیا و ستایش )، آن که عالم را خلق کرده است، خدا، آفریننده جهان

( جهان آفرین ) ( صفت ) آفرینند. دنیا خدا.

( جهان آفرین ) جهان آفرین. [ ج َ ف َ ] ( نف مرکب ) جهان آفریننده. آفریننده و خالق دنیا. خدا :
جهان آفرین را ستایش گرفت
نیایش ورا در فزایش گرفت.آخر دیری نماند استم استمگران
زآنکه جهان آفرین دوست ندارد ستم.جهان آفرینت گشایش دهاد
که گر وی ببندد که داند گشاد؟جهان آفرینت نگهدار باد.جهان آفرین بر تو رحمت کناد.

( جهان آفرین ) آفرینندۀ جهان، پروردگار، خدای بزرگ.

جهان آفرین
پروردگار