( فلک آوازه ) مرکب از دو اسم . آنچه آوازه اش به فلک رسیده یا مانند فلک مشهور باشد . بسیار مشهور .
فلک اوازه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( فلک آوازه ) فلک آوازه. [ ف َ ل َ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) ( مرکب از دو اسم ) آنچه آوازه اش به فلک رسد،یا مانند فلک مشهور باشد. بسیار مشهور :
خواجه دل عهد مرا تازه کرد
نام نظامی فلک آوازه کرد.
خواجه دل عهد مرا تازه کرد
نام نظامی فلک آوازه کرد.
نظامی.
کلمات دیگر: