فلقحة. [ ف َ ق َ ح َ ] (ع مص ) نوشیدن یا خوردن هر آنچه در آوند بود. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فلقحه
لغت نامه دهخدا
( فلقحة ) فلقحة. [ ف َ ق َ ح َ ] ( ع مص ) نوشیدن یا خوردن هر آنچه در آوند بود. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: