فلیة. [ ف ِل ْ لی ی َ ] (ع اِ) زمینی که باران سالش نرسیده ، چندانکه باران سال آینده رسد وی را. ج ، فلالی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
فلیه
لغت نامه دهخدا
( فلیة ) فلیة. [ ف ِل ْ لی ی َ ] ( ع اِ ) زمینی که باران سالش نرسیده ، چندانکه باران سال آینده رسد وی را. ج ، فلالی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
فلیه. [ ] ( اِ ) فودنج بحری. ( فهرست مخزن الادویه ).
فلیه. [ ] ( اِ ) فودنج بحری. ( فهرست مخزن الادویه ).
فلیه . [ ] (اِ) فودنج بحری . (فهرست مخزن الادویه ).
کلمات دیگر: