کلمه جو
صفحه اصلی

فلیه

لغت نامه دهخدا

فلیة. [ ف ِل ْ لی ی َ ] (ع اِ) زمینی که باران سالش نرسیده ، چندانکه باران سال آینده رسد وی را. ج ، فلالی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).


( فلیة ) فلیة. [ ف ِل ْ لی ی َ ] ( ع اِ ) زمینی که باران سالش نرسیده ، چندانکه باران سال آینده رسد وی را. ج ، فلالی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
فلیه. [ ] ( اِ ) فودنج بحری. ( فهرست مخزن الادویه ).

فلیه . [ ] (اِ) فودنج بحری . (فهرست مخزن الادویه ).



کلمات دیگر: