کنایه از آسمان است
گنبد فلک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گنبد فلک. [ گُم ْ ب َ دِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است :
از گنبد فلک ندی آمد به گوش او
کای گنبد تو کعبه حاجت روای خاک.
از گنبد فلک ندی آمد به گوش او
کای گنبد تو کعبه حاجت روای خاک.
خاقانی.
کلمات دیگر: