گرداننده فلک بکنایت خداوند
فلک گردان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فلک گردان. [ ف َ ل َ گ َ ] ( نف مرکب ) گرداننده فلک. به کنایت ، خداوند :
گویی که نگون کرده ست ایوان فلک وش را
حکم فلک گردان یا حکم فلک گردان.
گویی که نگون کرده ست ایوان فلک وش را
حکم فلک گردان یا حکم فلک گردان.
خاقانی.
کلمات دیگر: