کلمه جو
صفحه اصلی

فلیحه

لغت نامه دهخدا

( فلیحة ) فلیحة. [ ف َ ح َ ] ( ع اِ ) برگ درخت آتش زنه چون شکافته گردد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فلیحة. [ ف َ ح َ ] (ع اِ) برگ درخت آتش زنه چون شکافته گردد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: