علوی بغدادی

علوی بغدادی . [ ع َ ل َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) جعفربن محمدبن جعفربن حسن بن جعفربن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب ، مکنی به ابوعبداﷲ. در سال 224 هَ . ق . در سامره متولد شده و در ذی قعده ٔ 308 وفات کرد. وی از تاریخ نویسان است و او راست : التاریخ العلوی و الصخرة و البئر. (از معجم المؤلفین ج 3 ص 145 از اعیان الشیعة ج 16 ص 125 و 127 و ایضاح المکنون ج 2 ص 279).

علوی بغدادی . [ع َ ل َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) حسن بن محمدبن یحیی بن حسن بن جعفر حسینی . شیعی و مشهور به ابن اخی ابی طاهر، مکنی به ابوعلی . وی نسابة بود و در سال 358 هَ . ق . وفات کرد. (از معجم المؤلفین ج 3 ص 292 از المیزان ج 2 ص 242 و تاریخ بغداد ج 7 ص 421 و ایضاح المکنون ج 2 ص 317 و تنقیح المقال ج 1 ص 309 و اعیان الشیعة ج 23 ص 257 و 263).