ضم امین

[ویکی فقه] ضمیمه کردن فردی امین از سوی حاکم شرع به ولیّ، قیّم و مانند آن را ضَمّ امین گویند.
در برخی موارد که ولیّ، قیّم و متولی یا ناظر وقف توان انجام دادن و پیگیری امور مولّی علیهم را ندارند یا فسق و خیانتی از آنان دیده شود، حاکم فردی امین را برای مساعدت و یا نظارت بر کارهای آنان تعیین می کند. از این اقدام حاکم در اصطلاح به «ضَمّ امین» تعبیر می شود.