شاپور تهرانی

شاپور تهرانی یکی از نغمه سرایان عهد صفوی که در بین عامه، گمنام وآثارش مستور مانده است.
گل های جاویدان ، حبیب الله نصیری فر ، ص ۸۴۴
تهرانی، شاپور ، راسخون
بطوری که تذکره نویسان نگاشته اند، نام وی شرف الدین یا ارجاسب بوده و درآغاز شاعری فریبی تخلص می کرده، ولی بعدها کلمه شاپور را برای تخلص خود انتخاب نموده است. شاپور از نوادگان امیدی تهرانی شاعر نام آور آن زمان است.
وی دو سه بار از ایران به دیار هندوستان مسافرت کرده و در آنجا مورد توجه شاه سلیم و اکبر شاه قرار گرفته وبخصوص از عنایات میرزا جعفر خان آصف قزوینی بر خور دار گردیده است.
تقی الدین اوحدی صاحب تذکره عرفات می نگارد:.mw-parser-output blockquote.templatequote{margin-top:0}.mw-parser-output blockquote.templatequote div.templatequotecite{line-height:1em;text-align:right;padding-right:2em;margin-top:0}.mw-parser-output blockquote.templatequote div.templatequotecite cite{font-size:85%}