صالح محمد خلیق فرزند صوفی محمد عیسی، شاعر، نویسنده، پژوهشگر، مترجم و روزنامه نویس افغانستان در ۱۲ آبان سال ۱۳۳۴ هجری خورشیدی در شهر مزار شریف،مرکز استان بلخ،زاده شد.
۱. دانشنامه ادب فارسی، به سرپرستی حسن انوشه، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلد سوم، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش، ص ۳۷۰.
۲. افغانستان در غربت، حسن انوشه و حفیظ الله شریعتی سحر، تهران، انتشارات نسیم بخارا، چاپ یکم، ۱۳۸۲ش، صص ۱۶۱–۱۶۴.
۳. مروری بر ادبیات معاصر دری، دکتر عبدالقیوم قویم، کابل، ۱۳۸۵، صص ۲۹۰–۲۹۲.
۴. یک سرزمین محبت (نمونه های شعر صد سال آخر افغانستان)، نظام قاسم و هارون راعون، شهر دوشنبه، انتشارات ادیب، ۲۰۰۵م، صص ۱۲۹–۱۳۰.
۵. تاریخ ادبیات بلخ، صالح محمد خلیق، کابل، انجمن نویسنده گان بلخ، ۱۳۸۳ش، ص ۶۶۸.
۶. وبلاگ صالح محمد خلیق: http://www.khaleeqbalkh.blogfa.com
تحصیلات عالی را در رشتۀ زمین شناسی در دانشسرای تکنیک نفت و گاز، در رشتة ادبیات فارسی در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بلخ تا درجۀ لیسانس و در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه پیام نور جمهوری اسلامی ایران تا درجۀ کارشناسی ارشد (فوق لیسانس)، به پایان برد. از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۶ کارمند کارخانۀ کود شیمیایی بلخ بود و از سال ۱۳۶۹ تا کنون رئیس انجمن نویسندگان بلخ است. همزمان، وی از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷ مدیر مسؤول و سردبیر ماهنامة ام البلاد، از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ مدیر مسؤول روزنامهٔ بیدار، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲ مدیر مسؤول ماهنامة «کیان» بود و از سال ۱۳۸۳ تا کنون رئیس ادارة اطلاعات و فرهنگ استان بلخ است.خلیق، عضو انجمن پیوند در تاجیکستان، عضو هیئت رهبری کانونهای فرهنگی مولانا جلال الدین محمد بلخی، حکیم ناصر خسرو بلخی، امیر علی شیر نوایی، مؤسس ماهنامۀ ادبی راه، نشریة انجمن نویسندگان بلخ و عضو هیئت تحریر برخی از نشریه های افغانستان بوده و است و در ارتباط با فعالیت های فرهنگی سفرهای رسمی و کاری متعددی به کشورهای ایران، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، پاکستان، هندوستان، عربستان سعودی ، فرانسه، امارات متحدۀ عربی، ترکیه، لهستان و ایالات متحدۀ آمریکا داشته است.خلیق، شعر می گوید، در زمینه های فرهنگ، ادبیات و تاریخ می نویسد و در گستره های تاریخ و دانش و فن آوری نو آثاری از زبان روسی به فارسی برگردان کرده است.
مجموعه های شعری «سلام به آفتاب» (بلخ،۱۳۶۳)، «کاج بلند سبز» (بلخ،۱۳۶۶)، «بر پای راه ابریشم» (بلخ،۱۳۷۲)، «یک آسمان ستاره»(بلخ،۱۳۸۲)، «از اوج های آبی ...» (کابل،۱۳۸۶)، «سرود ملّی عشّاق» (کابل،1391)،«در بامیانِ قلبِ منی» (کابل، 1392)، «مراد از بلخ، تو بودی...» (کابل، 1393)، «نقطه و نقطه، باز هم نقطه» (کابل، 1393)، «اینک فقط تو مانده ای» (کابل، 1393)، «سوگ نامۀ گل سرخ» (کابل، 1394)، «آخرین مرز بی کرانی» (کابل، 1394)، «هیجانِ جان» (کابل، 1395)، «سرنوشتی دیگر» (کابل، 1395)، «سخن عشق» (ترجمۀ شعر خلیق به زبان روسی) (کابل، 1395)؛ و کتاب های پژوهشی «جشنهای آریایی» (بلخ،۱۳۷۰)، «عُقاب» (تهران/۱۳۷۵)، «سرگذشت روزنامة بیدار» (پیشاور،۱۳۸۰)، «فریاد آزادی» (نگرشی بر سروده های علامه سید اسماعیل بلخی) (بلخ، ۱۳۸۴)، «تاریخ ادبیات بلخ از کهنترین روزگاران تا اوایل سدة بیست و یکم» (کابل، ۱۳۸۷)، «تاریخ روزنامه نگاری بلخ» (تهران، 1389)، «ساحه های باستانی و بناهای تاریخی بلخ» (تهران، 1394)، «آهنگ کیانی» (گزیدۀ سروده های شاعران در ستایش درۀ کیان) (کابل، 1392)، «آیینه در آیینه» (نقد و نظر) (کابل، 1394)، «تأثیر شاه نامه بر شعر مقاومت افغانستان» (تهران، 1395).
۱. دانشنامه ادب فارسی، به سرپرستی حسن انوشه، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلد سوم، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش، ص ۳۷۰.
۲. افغانستان در غربت، حسن انوشه و حفیظ الله شریعتی سحر، تهران، انتشارات نسیم بخارا، چاپ یکم، ۱۳۸۲ش، صص ۱۶۱–۱۶۴.
۳. مروری بر ادبیات معاصر دری، دکتر عبدالقیوم قویم، کابل، ۱۳۸۵، صص ۲۹۰–۲۹۲.
۴. یک سرزمین محبت (نمونه های شعر صد سال آخر افغانستان)، نظام قاسم و هارون راعون، شهر دوشنبه، انتشارات ادیب، ۲۰۰۵م، صص ۱۲۹–۱۳۰.
۵. تاریخ ادبیات بلخ، صالح محمد خلیق، کابل، انجمن نویسنده گان بلخ، ۱۳۸۳ش، ص ۶۶۸.
۶. وبلاگ صالح محمد خلیق: http://www.khaleeqbalkh.blogfa.com
تحصیلات عالی را در رشتۀ زمین شناسی در دانشسرای تکنیک نفت و گاز، در رشتة ادبیات فارسی در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بلخ تا درجۀ لیسانس و در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه پیام نور جمهوری اسلامی ایران تا درجۀ کارشناسی ارشد (فوق لیسانس)، به پایان برد. از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۶ کارمند کارخانۀ کود شیمیایی بلخ بود و از سال ۱۳۶۹ تا کنون رئیس انجمن نویسندگان بلخ است. همزمان، وی از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷ مدیر مسؤول و سردبیر ماهنامة ام البلاد، از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ مدیر مسؤول روزنامهٔ بیدار، از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲ مدیر مسؤول ماهنامة «کیان» بود و از سال ۱۳۸۳ تا کنون رئیس ادارة اطلاعات و فرهنگ استان بلخ است.خلیق، عضو انجمن پیوند در تاجیکستان، عضو هیئت رهبری کانونهای فرهنگی مولانا جلال الدین محمد بلخی، حکیم ناصر خسرو بلخی، امیر علی شیر نوایی، مؤسس ماهنامۀ ادبی راه، نشریة انجمن نویسندگان بلخ و عضو هیئت تحریر برخی از نشریه های افغانستان بوده و است و در ارتباط با فعالیت های فرهنگی سفرهای رسمی و کاری متعددی به کشورهای ایران، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، پاکستان، هندوستان، عربستان سعودی ، فرانسه، امارات متحدۀ عربی، ترکیه، لهستان و ایالات متحدۀ آمریکا داشته است.خلیق، شعر می گوید، در زمینه های فرهنگ، ادبیات و تاریخ می نویسد و در گستره های تاریخ و دانش و فن آوری نو آثاری از زبان روسی به فارسی برگردان کرده است.
مجموعه های شعری «سلام به آفتاب» (بلخ،۱۳۶۳)، «کاج بلند سبز» (بلخ،۱۳۶۶)، «بر پای راه ابریشم» (بلخ،۱۳۷۲)، «یک آسمان ستاره»(بلخ،۱۳۸۲)، «از اوج های آبی ...» (کابل،۱۳۸۶)، «سرود ملّی عشّاق» (کابل،1391)،«در بامیانِ قلبِ منی» (کابل، 1392)، «مراد از بلخ، تو بودی...» (کابل، 1393)، «نقطه و نقطه، باز هم نقطه» (کابل، 1393)، «اینک فقط تو مانده ای» (کابل، 1393)، «سوگ نامۀ گل سرخ» (کابل، 1394)، «آخرین مرز بی کرانی» (کابل، 1394)، «هیجانِ جان» (کابل، 1395)، «سرنوشتی دیگر» (کابل، 1395)، «سخن عشق» (ترجمۀ شعر خلیق به زبان روسی) (کابل، 1395)؛ و کتاب های پژوهشی «جشنهای آریایی» (بلخ،۱۳۷۰)، «عُقاب» (تهران/۱۳۷۵)، «سرگذشت روزنامة بیدار» (پیشاور،۱۳۸۰)، «فریاد آزادی» (نگرشی بر سروده های علامه سید اسماعیل بلخی) (بلخ، ۱۳۸۴)، «تاریخ ادبیات بلخ از کهنترین روزگاران تا اوایل سدة بیست و یکم» (کابل، ۱۳۸۷)، «تاریخ روزنامه نگاری بلخ» (تهران، 1389)، «ساحه های باستانی و بناهای تاریخی بلخ» (تهران، 1394)، «آهنگ کیانی» (گزیدۀ سروده های شاعران در ستایش درۀ کیان) (کابل، 1392)، «آیینه در آیینه» (نقد و نظر) (کابل، 1394)، «تأثیر شاه نامه بر شعر مقاومت افغانستان» (تهران، 1395).
wiki: صالح محمد خلیق