در آمار و احتمال، شاخص پراکندگی (به انگلیسی: Index of dispersion یا Coefficient of dispersion یا Variance-to-mean ratio) یک شاخص استاندارد شده برای سنجش میزان پراکندگی یک توزیع احتمال است. شاخص پراکندگی به صورت کسر واریانس σ 2 {\displaystyle \sigma ^{2}} بر میانگین μ {\displaystyle \mu } تعریف می شود:
شاخص پراکندگی فقط برای توزیع هایی تعریف شده است که میانگین غیرصفر داشته باشند و معمولاً برای متغیرهایی که همیشه مثبت هستند، مانند متغیر تصادفی نمایی، استفاده می شود.
Wikipedia contributors, "Index of dispersion," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed December 31, 2012).
شاخص پراکندگی فقط برای توزیع هایی تعریف شده است که میانگین غیرصفر داشته باشند و معمولاً برای متغیرهایی که همیشه مثبت هستند، مانند متغیر تصادفی نمایی، استفاده می شود.
Wikipedia contributors, "Index of dispersion," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed December 31, 2012).
wiki: شاخص پراکندگی