کلمه جو
صفحه اصلی

محلفین

لغت نامه دهخدا

محلفین. [ م ُ ل ِ ف َ ] ( اِخ ) نام دو ستاره است. ابوریحان نویسد: و اندر ستارگان سگ بزرگ که جبار است دو ستاره است نام ایشان محلفین و محنثین ؛ ای سوگنددهنده و سوگندشکننده. ( التفهیم ص 105 ). و رجوع به محلفان شود.

محلفین. [ م ُ ح َل ْ ل ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ محلف ( در حالت نصبی و جری ).

محلفین . [ م ُ ح َل ْ ل ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ محلف (در حالت نصبی و جری ).


محلفین . [ م ُ ل ِ ف َ ] (اِخ ) نام دو ستاره است . ابوریحان نویسد: و اندر ستارگان سگ بزرگ که جبار است دو ستاره است نام ایشان محلفین و محنثین ؛ ای سوگنددهنده و سوگندشکننده . (التفهیم ص 105). و رجوع به محلفان شود.



کلمات دیگر: