کلمه جو
صفحه اصلی

محطب

لغت نامه دهخدا

محطب . [ م ِ طَ ] (ع اِ) داس . ابزاری که بدان هیزم قطع میکنند و نوعی از داس . (ناظم الاطباء).


محطب . [ م ُ طِ ] (ع ص ) درخت رزی که آماده باشد بریدن هیزم . رااز وی . || جای هیزم ناک . (ناظم الاطباء).


محطب. [ م ِ طَ ] ( ع اِ ) داس. ابزاری که بدان هیزم قطع میکنند و نوعی از داس. ( ناظم الاطباء ).

محطب. [ م ُ طِ ] ( ع ص ) درخت رزی که آماده باشد بریدن هیزم. رااز وی. || جای هیزم ناک. ( ناظم الاطباء ).


کلمات دیگر: