کلمه جو
صفحه اصلی

عنفه

لغت نامه دهخدا

( عنفة ) عنفة. [ ع َ ن َ ف َ ] ( ع اِ ) آنکه او را آب زند، پس بگرداند آسیا را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). هر آنچه آب بر آن خورد و بگرداند آسیا را. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || آنچه مابین دو خطکشت است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنچه مابین دو خطکشت واقع باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

عنفة. [ ع ُ ف َ / ع ُ ن ُ ف َ ] ( ع اِ ) ائتناف و ابتدا. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). گویند: کان ذلک منا عنفة.

عنفة. [ ] ( ع اِ ) اسم عربی مرزنجوش است. ( مخزن الادویة ). رجوع به مرزنجوش شود.

عنفة. [ ] (ع اِ) اسم عربی مرزنجوش است . (مخزن الادویة). رجوع به مرزنجوش شود.


عنفة. [ ع َ ن َ ف َ ] (ع اِ) آنکه او را آب زند، پس بگرداند آسیا را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). هر آنچه آب بر آن خورد و بگرداند آسیا را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آنچه مابین دو خطکشت است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنچه مابین دو خطکشت واقع باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).


عنفة. [ ع ُ ف َ / ع ُ ن ُ ف َ ] (ع اِ) ائتناف و ابتدا. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). گویند: کان ذلک منا عنفة.



کلمات دیگر: