کلمه جو
صفحه اصلی

محظیه

لغت نامه دهخدا

( محظیة ) محظیة. [ م َ ظی ی َ ] ( ع ص ) کنیزمدخوله ای که از زن پنهان دارند. ج ، محاظی. ( ناظم الاطباء ). اما صحیح کلمه حظیة است. رجوع به حظیة شود.

محظیة. [ م َ ظی ی َ ] (ع ص ) کنیزمدخوله ای که از زن پنهان دارند. ج ، محاظی . (ناظم الاطباء). اما صحیح کلمه حظیة است . رجوع به حظیة شود.



کلمات دیگر: