کمال گرفتن

کمال یافتن . بکمال رسیدن . کامل شدن

کمال گرفتن. [ ک َ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) کمال یافتن. به کمال رسیدن. کامل شدن. وصول به حد کمال و تمامیت :
کمال دور کناد ایزد از جمال جهان
کمی رسد به جمالی کجا گرفت کمال.شعر گویان را کمال معنی اندرلفظ اوست
تا نگویی مدح از معنی کجا گیرد کمال.تا چون کرمش کمال گیرد
اندرز ترا بفال گیرد.آن مه نو را که تو دیدی هلال
بدر نهش نام چو گیرد کمال.و مملکت کمال گیرد. ( مجالس سعدی ).
بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی
یا رب مباد هرگز این عشق را زوالی.و رجوع به کمال یافتن شود.