محشه

ماشين چمن زني , علف چين , مسخره , شوخ

محشة. [ م َ ح َش ْ ش َ ] (ع اِ) دبر. (منتهی الارب ).دبر مردم . (مهذب الاسماء). مقعد آدمی . || زمین بسیارحشیش . (منتهی الارب ). جای بسیار گیاهناک .

محشة. [ م ِ ح َش ْ ش َ ] (ع اِ) مِحَش ّ. آتش کاو آهنین .(منتهی الارب ). استام . تنورآشور. و رجوع به محش شود. || آنچه در وی کاه نهند. (منتهی الارب ).