صفحه اصلی
محصال
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
محصال. [ م ِ ] ( ع اِ ) آهن که بدان تیر تراشند ( صواب آن به خاء معجمه است ). ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: