محقو. [ م َ ق ُوْو ] ( ع ص ) گرفتار درد تهیگاه. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مَحقی . || گرفتار درد شکم از خوردن گوشت. ( ازمنتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آن که شکم او از خوردن گوشت درد گیرد. ( آنندراج ). محقی. رجوع به محقی شود.
محقو
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: