محصی

فرهنگ فارسی

گرفتار سنگ مثانه

لغت نامه دهخدا

محصی. [ م ُ ] ( ع ص ) احصاکننده. محاسب. شمارنده. ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ). حساب کننده. شمارکننده. || دانا. ( مهذب الاسماء ). دریابنده و داننده. ( ناظم الاطباء ). || توانا. قوی. ( مهذب الاسماء ) ( ناظم الاطباء ).

محصی. [ م ُ ] ( اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

محصی. [م َ صی ی ] ( ع ص ) گرفتار سنگ مثانه. ( ناظم الاطباء ).

محصی . [ م ُ ] (اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی . (یادداشت مرحوم دهخدا).

محصی . [ م ُ ] (ع ص ) احصاکننده . محاسب . شمارنده . (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). حساب کننده . شمارکننده . || دانا. (مهذب الاسماء). دریابنده و داننده . (ناظم الاطباء). || توانا. قوی . (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء).

محصی . [م َ صی ی ] (ع ص ) گرفتار سنگ مثانه . (ناظم الاطباء).

کلمات دیگر: