پاره از آهن و روی که بدان آوند را پیوند کنند .
قونه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
قونة. [ ق َ ن َ ] (ع اِ) پاره ای از آهن و روی که بدان آوند را پیوند کنند. (اقرب الموارد) (آنندراج ). ج ، قُوَن . (اقرب الموارد).
( قونة ) قونة. [ ق َ ن َ ] ( ع اِ ) پاره ای از آهن و روی که بدان آوند را پیوند کنند. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). ج ، قُوَن. ( اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: