محطه

ايستگاه , جايگاه , مرکز , جا , درحال سکون , وقفه , سکون , پاتوق , ايستگاه اتوبوس وغيره , توقفگاه نظاميان وامثال ان , موقعيت اجتماعي , وضع , رتبه , مقام , مستقرکردن , درپست معيني گذاردن

محطة. [ م ِ ح َطْ طَ ] (ع اِ) ابزاری چوبین و یا آهنین که چرم دوزان بدان خط کشند و نقش کنند. محط. به فارسی پکمال نامند. (ناظم الاطباء). رجوع به محط شود.

محطة. [ م َ ح َطْ طَ ] (ع اِ) جای فرودآمدن . || ایستگاه قطار. ایستگاه راه آهن .