صفحه اصلی
محلوت
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
محلوت. [ م َ ] ( ع ص ) تراشیده شده و سترده شده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). رجوع به حلت شود.
کلمات دیگر: