نقده دوزی

نقده دوزی، نمونه ای از هنر سنتی ایران است.
علاقه بندی
نقده دوزی از عوامل تزیین پارچه در ایران بوده که از دورهٔ هخامنشیان رواج داشته و طرح هایی مانند گلدان وحشی، سروی، درختی، گل و مرغ، بته جقه، اسلیمی و ستاره های پنج، شش، هشت و دوازده پَر با نخ طلا روی پارچه های ابرشیمی، کتان، چلوار وحشی، پشمی، مخمل و ماهوت کار می شد.
این رودوزی در دورهٔ اشکانیان و ساسانیان همراه با گلابتون و ده یک دوزی (که هنری در حال منسوخ شدن است) رواج داشت. «شاردن» و «مارکوپولو» نیز در سفرنامه های خود از رواج کامل این سه هنر در دوران صفوی یاد کرده اند.
نقده دوزی همین حالا هم به عنوان بخشی از تزیینات، روی پردهٔ خانهٔ خدا استفاده می شود و هنوز هم در بخش هایی از ایران مانند اصفهان، یزد، کاشان، کرمان، تهران، قزوین، بندرعباس، کردستان و خوزستان تا حدی رواج دارد.